Latin

edit

Etymology

edit

Perfect passive participle of affricō.

Participle

edit

affrictus (feminine affricta, neuter affrictum); first/second-declension participle

  1. Alternative form of affricatus

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative affrictus affricta affrictum affrictī affrictae affricta
Genitive affrictī affrictae affrictī affrictōrum affrictārum affrictōrum
Dative affrictō affrictō affrictīs
Accusative affrictum affrictam affrictum affrictōs affrictās affricta
Ablative affrictō affrictā affrictō affrictīs
Vocative affricte affricta affrictum affrictī affrictae affricta

References

edit
  • affrictus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • affrictus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.