aliëneren
Dutch edit
Etymology edit
Probably borrowed from French aliéner, itself borrowed from Latin aliēnāre.
Pronunciation edit
Verb edit
aliëneren
- (transitive, obsolete, of rights and property) to transfer, to sell or donate
Inflection edit
| Inflection of aliëneren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aliëneren | |||
| past singular | aliëneerde | |||
| past participle | gealiëneerd | |||
| infinitive | aliëneren | |||
| gerund | aliëneren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | aliëneer | aliëneerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | aliëneert | aliëneerde | ||
| 2nd person sing. (u) | aliëneert | aliëneerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | aliëneert | aliëneerde | ||
| 3rd person singular | aliëneert | aliëneerde | ||
| plural | aliëneren | aliëneerden | ||
| subjunctive sing.1 | aliënere | aliëneerde | ||
| subjunctive plur.1 | aliëneren | aliëneerden | ||
| imperative sing. | aliëneer | |||
| imperative plur.1 | aliëneert | |||
| participles | aliënerend | gealiëneerd | ||
| 1) Archaic. | ||||