alpicolus
Latin
editEtymology
editFrom Alpes (“Alps”) + colō (“to inhabit”).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /alˈpi.ko.lus/, [äɫ̪ˈpɪkɔɫ̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /alˈpi.ko.lus/, [älˈpiːkolus]
Adjective
editalpicolus (feminine alpicola, neuter alpicolum); first/second-declension adjective
Usage notes
edit- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | alpicolus | alpicola | alpicolum | alpicolī | alpicolae | alpicola | |
Genitive | alpicolī | alpicolae | alpicolī | alpicolōrum | alpicolārum | alpicolōrum | |
Dative | alpicolō | alpicolō | alpicolīs | ||||
Accusative | alpicolum | alpicolam | alpicolum | alpicolōs | alpicolās | alpicola | |
Ablative | alpicolō | alpicolā | alpicolō | alpicolīs | |||
Vocative | alpicole | alpicola | alpicolum | alpicolī | alpicolae | alpicola |