anaforyczny

Polish

Etymology

From anafora +‎ -yczny. First attested in 1840.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.na.fɔˈrɘt͡ʂ.nɘ/
• Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
• Syllabification: a‧na‧fo‧rycz‧ny

Adjective

anaforyczny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, rhetoric, linguistics) anaphora; anaphoric

   zaimek anaforyczny ― anaphoric pronoun

   powiązanie anaforyczne ― anaphoric link/reference

   wyrażenie anaforyczne ― anaphoric expression

   poprzednik anaforyczny ― anaphoric protasis

   użycie anaforyczne ― anaphoric use/usage

   funkcja anaforyczna ― anaphoric function

Declension

Declension of anaforyczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	anaforyczny		anaforyczna	anaforyczne	anaforyczni	anaforyczne
genitive	anaforycznego		anaforycznej	anaforycznego	anaforycznych
dative	anaforycznemu		anaforycznej	anaforycznemu	anaforycznym
accusative	anaforycznego	anaforyczny	anaforyczną	anaforyczne	anaforycznych	anaforyczne
instrumental	anaforycznym		anaforyczną	anaforycznym	anaforycznymi
locative	anaforycznym		anaforycznej	anaforycznym	anaforycznych

Further reading

• anaforyczny in Polish dictionaries at PWN
• anaforyczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego