annotatio
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /an.noˈtaː.ti.oː/, [änːɔˈt̪äːt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /an.noˈtat.t͡si.o/, [änːoˈt̪ät̪ː͡s̪io]
Noun edit
annotātiō f (genitive annotātiōnis); third declension
- remark, annotation
- (law) The registering of a person among the accused.
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | annotātiō | annotātiōnēs |
Genitive | annotātiōnis | annotātiōnum |
Dative | annotātiōnī | annotātiōnibus |
Accusative | annotātiōnem | annotātiōnēs |
Ablative | annotātiōne | annotātiōnibus |
Vocative | annotātiō | annotātiōnēs |
Descendants edit
- Catalan: anotació
- English: annotation
- French: annotation
- Galician: anotación
- Italian: annotazione
- Polish: adnotacja
- Portuguese: anotação
- Romanian: adnotație
- Russian: аннота́ция (annotácija)
- Spanish: anotación
References edit
- “annotatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- annotatio in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- annotatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- annotatio in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016