Latin edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From ad- +‎ prōmittō.

Pronunciation edit

Verb edit

apprōmittō (present infinitive apprōmittere, perfect active apprōmīsī, supine apprōmissum); third conjugation

  1. to promise in addition, or to another

Conjugation edit

   Conjugation of apprōmittō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present apprōmittō apprōmittis apprōmittit apprōmittimus apprōmittitis apprōmittunt
imperfect apprōmittēbam apprōmittēbās apprōmittēbat apprōmittēbāmus apprōmittēbātis apprōmittēbant
future apprōmittam apprōmittēs apprōmittet apprōmittēmus apprōmittētis apprōmittent
perfect apprōmīsī apprōmīsistī apprōmīsit apprōmīsimus apprōmīsistis apprōmīsērunt,
apprōmīsēre
pluperfect apprōmīseram apprōmīserās apprōmīserat apprōmīserāmus apprōmīserātis apprōmīserant
future perfect apprōmīserō apprōmīseris apprōmīserit apprōmīserimus apprōmīseritis apprōmīserint
passive present apprōmittor apprōmitteris,
apprōmittere
apprōmittitur apprōmittimur apprōmittiminī apprōmittuntur
imperfect apprōmittēbar apprōmittēbāris,
apprōmittēbāre
apprōmittēbātur apprōmittēbāmur apprōmittēbāminī apprōmittēbantur
future apprōmittar apprōmittēris,
apprōmittēre
apprōmittētur apprōmittēmur apprōmittēminī apprōmittentur
perfect apprōmissus + present active indicative of sum
pluperfect apprōmissus + imperfect active indicative of sum
future perfect apprōmissus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present apprōmittam apprōmittās apprōmittat apprōmittāmus apprōmittātis apprōmittant
imperfect apprōmitterem apprōmitterēs apprōmitteret apprōmitterēmus apprōmitterētis apprōmitterent
perfect apprōmīserim apprōmīserīs apprōmīserit apprōmīserīmus apprōmīserītis apprōmīserint
pluperfect apprōmīsissem apprōmīsissēs apprōmīsisset apprōmīsissēmus apprōmīsissētis apprōmīsissent
passive present apprōmittar apprōmittāris,
apprōmittāre
apprōmittātur apprōmittāmur apprōmittāminī apprōmittantur
imperfect apprōmitterer apprōmitterēris,
apprōmitterēre
apprōmitterētur apprōmitterēmur apprōmitterēminī apprōmitterentur
perfect apprōmissus + present active subjunctive of sum
pluperfect apprōmissus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present apprōmitte apprōmittite
future apprōmittitō apprōmittitō apprōmittitōte apprōmittuntō
passive present apprōmittere apprōmittiminī
future apprōmittitor apprōmittitor apprōmittuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives apprōmittere apprōmīsisse apprōmissūrum esse apprōmittī apprōmissum esse apprōmissum īrī
participles apprōmittēns apprōmissūrus apprōmissus apprōmittendus,
apprōmittundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
apprōmittendī apprōmittendō apprōmittendum apprōmittendō apprōmissum apprōmissū

References edit

  • appromitto”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • appromitto”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • appromitto in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.