See also: appropriò

Italian edit

Verb edit

approprio

  1. first-person singular present indicative of appropriarsi

Latin edit

Etymology edit

From ad- +‎ propriō.

Pronunciation edit

Verb edit

appropriō (present infinitive appropriāre, perfect active appropriāvī, supine appropriātum); first conjugation

  1. to make one's own, appropriate

Conjugation edit

   Conjugation of appropriō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present appropriō appropriās appropriat appropriāmus appropriātis appropriant
imperfect appropriābam appropriābās appropriābat appropriābāmus appropriābātis appropriābant
future appropriābō appropriābis appropriābit appropriābimus appropriābitis appropriābunt
perfect appropriāvī appropriāvistī appropriāvit appropriāvimus appropriāvistis appropriāvērunt,
appropriāvēre
pluperfect appropriāveram appropriāverās appropriāverat appropriāverāmus appropriāverātis appropriāverant
future perfect appropriāverō appropriāveris appropriāverit appropriāverimus appropriāveritis appropriāverint
passive present approprior appropriāris,
appropriāre
appropriātur appropriāmur appropriāminī appropriantur
imperfect appropriābar appropriābāris,
appropriābāre
appropriābātur appropriābāmur appropriābāminī appropriābantur
future appropriābor appropriāberis,
appropriābere
appropriābitur appropriābimur appropriābiminī appropriābuntur
perfect appropriātus + present active indicative of sum
pluperfect appropriātus + imperfect active indicative of sum
future perfect appropriātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present appropriem appropriēs appropriet appropriēmus appropriētis approprient
imperfect appropriārem appropriārēs appropriāret appropriārēmus appropriārētis appropriārent
perfect appropriāverim appropriāverīs appropriāverit appropriāverīmus appropriāverītis appropriāverint
pluperfect appropriāvissem appropriāvissēs appropriāvisset appropriāvissēmus appropriāvissētis appropriāvissent
passive present approprier appropriēris,
appropriēre
appropriētur appropriēmur appropriēminī approprientur
imperfect appropriārer appropriārēris,
appropriārēre
appropriārētur appropriārēmur appropriārēminī appropriārentur
perfect appropriātus + present active subjunctive of sum
pluperfect appropriātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present appropriā appropriāte
future appropriātō appropriātō appropriātōte appropriantō
passive present appropriāre appropriāminī
future appropriātor appropriātor appropriantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives appropriāre appropriāvisse appropriātūrum esse appropriārī appropriātum esse appropriātum īrī
participles appropriāns appropriātūrus appropriātus appropriandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
appropriandī appropriandō appropriandum appropriandō appropriātum appropriātū

Derived terms edit

Descendants edit

References edit

  • approprio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • approprio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.