asker

See also: Asker

Contents

EnglishEdit

PronunciationEdit

• (US) IPA^(key): /ˈæsk.ɚ/
• (Received Pronunciation) IPA^(key): /ˈɑːsk.ə/

Etymology 1Edit

From Middle English aske, arske, from Old English āþexe (“newt, lizard”). More at ask.

NounEdit

asker (plural askers)

1. Alternative form of ask (“an eft or newt”)

Etymology 2Edit

From ask +‎ -er.

NounEdit

asker (plural askers)

1. The person who asks a question

TranslationsEdit

person who asks a question

• Arabic: سَائِل‎ (sāʾil)

• German: Fragender m, Fragende f, Fragesteller (de) m, Fragestellerin (de) f

AnagramsEdit

• Kaser, Kears, Rakes, akers, eskar, kesar, rakes, reaks, reask, saker, skare

---

Crimean TatarEdit

EtymologyEdit

From Arabic عَسْكَر (ʿaskar, “army”).

NounEdit

asker

1. soldier; warrior

DeclensionEdit

Declension of asker

nominative	asker
genitive	askerniñ
dative	askerge
accusative	askerni
locative	askerde
ablative	askerden

---

DanishEdit

NounEdit

asker c pl

1. plural indefinite of aske

VerbEdit

asker

1. present tense of aske

---

Norwegian BokmålEdit

NounEdit

asker m pl

1. indefinite plural of ask

---

Old SwedishEdit

EtymologyEdit

From Old Norse askr, from Proto-Germanic *askaz.

NounEdit

asker m

1. ash (tree)
2. wooden box

DeclensionEdit

Declension of asker (a-stem)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	asker	askrin	aska(r)	askani(r), -ane(r)
accusative	ask	askin	aska	askana
dative	aski, -e	askinum, -enom	askum, -om	askumin, -omen
genitive	asks	asksins	aska	askanna

DescendantsEdit

• Swedish: ask

---

TurkishEdit

EtymologyEdit

From Ottoman Turkish عسكر (asker), from Arabic عَسْكَر (ʿaskar, “army”), from Persian لشکر (laškar, “army”).

PronunciationEdit

• IPA^(key): /ɑs.keɾ/

NounEdit

asker (definite accusative askeri, plural askerler)

1. soldier

DeclensionEdit

declension of asker

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	asker	askerler
definite accusative (belirtme)	askeri	askerleri
dative (yönelme)	askere	askerlere
locative (bulunma)	askerde	askerlerde
ablative (ayrılma)	askerden	askerlerden
genitive (tamlayan)	askerin	askerlerin

possessive forms of asker

benim (my)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	askerim	askerlerim
definite accusative (belirtme)	askerimi	askerlerimi
dative (yönelme)	askerime	askerlerime
locative (bulunma)	askerimde	askerlerimde
ablative (çıkma)	askerimden	askerlerimden
genitive (tamlayan)	askerimin	askerlerimin
senin (your)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	askerin	askerlerin
definite accusative (belirtme)	askerini	askerlerini
dative (yönelme)	askerine	askerlerine
locative (bulunma)	askerinde	askerlerinde
ablative (çıkma)	askerinden	askerlerinden
genitive (tamlayan)	askerinin	askerlerinin
onun (her/his/its)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	askeri	askerleri
definite accusative (belirtme)	askerini	askerlerini
dative (yönelme)	askerine	askerlerine
locative (bulunma)	askerinde	askerlerinde
ablative (çıkma)	askerinden	askerlerinden
genitive (tamlayan)	askerinin	askerlerinin
bizim (our)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	askerimiz	askerlerimiz
definite accusative (belirtme)	askerimizi	askerlerimizi
dative (yönelme)	askerimize	askerlerimize
locative (bulunma)	askerimizde	askerlerimizde
ablative (çıkma)	askerimizden	askerlerimizden
genitive (tamlayan)	askerimizin	askerlerimizin
sizin (your)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	askeriniz	askerleriniz
definite accusative (belirtme)	askerinizi	askerlerinizi
dative (yönelme)	askerinize	askerlerinize
locative (bulunma)	askerinizde	askerlerinizde
ablative (çıkma)	askerinizden	askerlerinizden
genitive (tamlayan)	askerinizin	askerlerinizin
onların (their)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	askerleri	askerleri
definite accusative (belirtme)	askerlerini	askerlerini
dative (yönelme)	askerlerine	askerlerine
locative (bulunma)	askerlerinde	askerlerinde
ablative (çıkma)	askerlerinden	askerlerinden
genitive (tamlayan)	askerlerinin	askerlerinin

Derived termsEdit

• askerlik
• çocuk asker