aspirantura

See also: aspiranturą

Polish

Etymology

From aspirant +‎ -ura. First attested in 1919.

Pronunciation

• IPA^(key): /as.pi.ranˈtu.ra/
• Rhymes: -ura
• Syllabification: as‧pi‧ran‧tu‧ra

Noun

aspirantura f

1. (historical) the title, duties, or position of a Candidate of Sciences

Declension

Declension of aspirantura

	singular	plural
nominative	aspirantura	aspirantury
genitive	aspirantury	aspirantur
dative	aspiranturze	aspiranturom
accusative	aspiranturę	aspirantury
instrumental	aspiranturą	aspiranturami
locative	aspiranturze	aspiranturach
vocative	aspiranturo	aspirantury

Related terms

adjectives

• aspiracyjny
• aspirancki

 

nouns

• aspiracja
• aspirant
• aspirantka
• aspirata
• aspirator

 

verb

• aspirować

 

Further reading

• aspirantura in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• aspirantura in Polish dictionaries at PWN