Latin edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From ad- +‎ teneō (hold; restrain).

Pronunciation edit

Verb edit

attineō (present infinitive attinēre, perfect active attinuī, supine attentum); second conjugation

  1. to bring or hold to or near
  2. to hold fast, keep, detain, hold back, delay
  3. to hold possession of, retain, occupy, preserve, keep, guard
  4. to stretch or reach out to
  5. (used in the third person) to belong to, pertain or relate to, concern
  6. (used in the third person) to be useful or important

Conjugation edit

   Conjugation of attineō (second conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present attineō attinēs attinet attinēmus attinētis attinent
imperfect attinēbam attinēbās attinēbat attinēbāmus attinēbātis attinēbant
future attinēbō attinēbis attinēbit attinēbimus attinēbitis attinēbunt
perfect attinuī attinuistī attinuit attinuimus attinuistis attinuērunt,
attinuēre
pluperfect attinueram attinuerās attinuerat attinuerāmus attinuerātis attinuerant
future perfect attinuerō attinueris attinuerit attinuerimus attinueritis attinuerint
passive present attineor attinēris,
attinēre
attinētur attinēmur attinēminī attinentur
imperfect attinēbar attinēbāris,
attinēbāre
attinēbātur attinēbāmur attinēbāminī attinēbantur
future attinēbor attinēberis,
attinēbere
attinēbitur attinēbimur attinēbiminī attinēbuntur
perfect attentus + present active indicative of sum
pluperfect attentus + imperfect active indicative of sum
future perfect attentus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present attineam attineās attineat attineāmus attineātis attineant
imperfect attinērem attinērēs attinēret attinērēmus attinērētis attinērent
perfect attinuerim attinuerīs attinuerit attinuerīmus attinuerītis attinuerint
pluperfect attinuissem attinuissēs attinuisset attinuissēmus attinuissētis attinuissent
passive present attinear attineāris,
attineāre
attineātur attineāmur attineāminī attineantur
imperfect attinērer attinērēris,
attinērēre
attinērētur attinērēmur attinērēminī attinērentur
perfect attentus + present active subjunctive of sum
pluperfect attentus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present attinē attinēte
future attinētō attinētō attinētōte attinentō
passive present attinēre attinēminī
future attinētor attinētor attinentor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives attinēre attinuisse attentūrum esse attinērī attentum esse attentum īrī
participles attinēns attentūrus attentus attinendus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
attinendī attinendō attinendum attinendō attentum attentū

Derived terms edit

Related terms edit

Descendants edit

References edit

  • attineo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • attineo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • attineo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • what is the use of: quid attinet? with Infin.