błędnik
Polish edit
Etymology edit
From błąd + -nik. Sense 1 is a semantic loan from Greek λαβύρινθος (lavýrinthos).
Pronunciation edit
Noun edit
błędnik m inan
- (anatomy) labyrinth (part of inner ear)
- Synonym: (obsolete) labirynt
- lewy błędnik ― the left labyrinth
- pobudzony błędnik ― an excited labyrinth
- rozchwiany błędnik ― an off-balance labyrinth
- błędnik w uchu ― the labyrinth in the ear
- choroba błędnika ― a labyrinth disease
- zapalenie błędnika ― labyrinth inflammation
- zaburzenia błędnika ― labyrinth disorders
- funkcjonowanie błędnika ― functioning of the labyrinth
- kłopoty z błędnikiem ― issues with one's labyrinth
- problemy z błędnikiem ― problems with one's labyrinth
- zaburzenia w błędniku ― disorders in one's labyrinth
- błędnik przekazuje ― the labyrinth transfers/transmits
- błędnik reaguje ― the labyrinth reacts
- błędnik wyczuwa ― the labyrinth detects
- zarejestrowany przez błędnik ― registered by one's labyrinth
- (horticulture) labyrinth, maze (maze formed by paths separated by high hedges)
- Synonym: labirynt
Declension edit
Declension of błędnik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | błędnik | błędniki |
genitive | błędnika | błędników |
dative | błędnikowi | błędnikom |
accusative | błędnik | błędniki |
instrumental | błędnikiem | błędnikami |
locative | błędniku | błędnikach |
vocative | błędniku | błędniki |
Noun edit
błędnik m pers
Declension edit
Declension of błędnik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | błędnik | błędnicy/błędniki (deprecative) |
genitive | błędnika | błędników |
dative | błędnikowi | błędnikom |
accusative | błędnika | błędników |
instrumental | błędnikiem | błędnikami |
locative | błędniku | błędnikach |
vocative | błędniku | błędnicy |
Derived terms edit
adjective
Related terms edit
adjectives
adverbs
nouns
verbs