banen
See also: bañen
Dutch edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
From Middle Dutch banen. Equivalent to baan + -en.
Verb edit
banen
- (transitive) to make way, to clear
- Hij baande een weg door het gras.
- He cleared a path through the grass.
Inflection edit
Inflection of banen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | banen | |||
past singular | baande | |||
past participle | gebaand | |||
infinitive | banen | |||
gerund | banen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | baan | baande | ||
2nd person sing. (jij) | baant | baande | ||
2nd person sing. (u) | baant | baande | ||
2nd person sing. (gij) | baant | baande | ||
3rd person singular | baant | baande | ||
plural | banen | baanden | ||
subjunctive sing.1 | bane | baande | ||
subjunctive plur.1 | banen | baanden | ||
imperative sing. | baan | |||
imperative plur.1 | baant | |||
participles | banend | gebaand | ||
1) Archaic. |
Etymology 2 edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun edit
banen
Anagrams edit
Galician edit
Verb edit
banen
Norwegian Bokmål edit
Noun edit
banen m
Norwegian Nynorsk edit
Etymology 1 edit
Alternative forms edit
Noun edit
banen m or f
Etymology 2 edit
Noun edit
banen m
Old High German edit
Noun edit
banen