bangelijk

Dutch

Etymology

From bang +‎ -e- +‎ -lijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbɑ.ŋə.lək/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ban‧ge‧lijk

Adjective

bangelijk (comparative bangelijker, superlative bangelijkst)

1. frightened, scared

Inflection

Declension of bangelijk
uninflected	bangelijk
inflected	bangelijke
comparative	bangelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		bangelijk	bangelijker	het bangelijkst het bangelijkste
indefinite	m./f. sing.	bangelijke	bangelijkere	bangelijkste
	n. sing.	bangelijk	bangelijker	bangelijkste
	plural	bangelijke	bangelijkere	bangelijkste
definite		bangelijke	bangelijkere	bangelijkste
partitive		bangelijks	bangelijkers	—

Synonyms

• bang

Derived terms

• bangelijkheid

Related terms

• bangerik