See also: Barbar, barbár, and bàrbar

Catalan

edit

Pronunciation

edit

Verb

edit

barbar (first-person singular present barbo, first-person singular preterite barbí, past participle barbat)

  1. to beard (to grow hair on the chin and jaw)

Conjugation

edit

Czech

edit

Pronunciation

edit

Noun

edit

barbar m anim

  1. barbarian
  2. philistine (uncultured person)

Declension

edit
edit

Danish

edit

Etymology

edit

From Ancient Greek βάρβαρος (bárbaros, foreign, strange).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /barbaːr/, [b̥ɑˈb̥ɑːˀ]

Noun

edit

barbar c (singular definite barbaren, plural indefinite barbarer)

  1. barbarian (an uncivilized person)

Inflection

edit
Declension of barbar
common
gender
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative barbar barbaren barbarer barbarerne
genitive barbars barbarens barbarers barbarernes

Indonesian

edit

Etymology

edit

From Dutch barbaar, from Middle Dutch barbaer, from barbarien, from Old French barbare, from Latin barbarus, from Ancient Greek βάρβαρος (bárbaros). Cognate of Arabic بَرْبَر (barbar).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [ˈbarbar]
  • Hyphenation: bar‧bar

Adjective

edit

barbar (comparative lebih barbar, superlative paling barbar)

  1. barbaric, uncivilized, uncultured or uncouth

Noun

edit

barbar (plural barbar-barbar)

  1. barbarian
edit

Further reading

edit

Norwegian Bokmål

edit
 
Norwegian Wikipedia has an article on:
Wikipedia no

Etymology

edit

From Ancient Greek βάρβαρος (bárbaros, foreign, non-Greek, strange).

Noun

edit

barbar m (definite singular barbaren, indefinite plural barbarer, definite plural barbarene)

  1. a barbarian

Derived terms

edit

References

edit

Norwegian Nynorsk

edit

Etymology

edit

From Ancient Greek βάρβαρος (bárbaros, foreign, non-Greek, strange).

Noun

edit

barbar m (definite singular barbaren, indefinite plural barbarar, definite plural barbarane)

  1. a barbarian

Derived terms

edit

References

edit

Romanian

edit

Etymology

edit

Borrowed from French barbare. Doublet of varvar.

Noun

edit

barbar m (plural barbari, feminine equivalent barbară)

  1. barbarian

Declension

edit
Declension of barbar
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative barbar barbarul barbari barbarii
genitive-dative barbar barbarului barbari barbarilor
vocative barbarule barbarilor

Serbo-Croatian

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From Ancient Greek βάρβαρος (bárbaros, foreign, strange).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /bǎrbar/
  • Hyphenation: bar‧bar

Noun

edit

bàrbar m (Cyrillic spelling ба̀рбар)

  1. barbarian

Declension

edit
Declension of barbar
singular plural
nominative barbar barbari
genitive barbara barbara
dative barbaru barbarima
accusative barbara barbare
vocative barbare barbari
locative barbaru barbarima
instrumental barbarom barbarima

References

edit
  • barbar”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025

Spanish

edit

Etymology

edit

From barba +‎ -ar.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /baɾˈbaɾ/ [baɾˈβ̞aɾ]
  • Rhymes: -aɾ
  • Syllabification: bar‧bar

Verb

edit

barbar (first-person singular present barbo, first-person singular preterite barbé, past participle barbado)

  1. (intransitive) to beard (to grow hair on the chin and jaw)

Conjugation

edit

Further reading

edit

Swedish

edit

Etymology

edit

From Ancient Greek βάρβαρος (bárbaros).

Noun

edit

barbar c

  1. barbarian (an uncivilized person)

Declension

edit
edit

Turkish

edit

Etymology

edit

Borrowed from French barbare, from Medieval Latin barbarinus (Berber, pagan, Saracen, barbarian), from Latin barbaria (foreign country), from barbarus (foreigner, savage), from Ancient Greek βάρβαρος (bárbaros, foreign, non-Greek, strange), possibly onomatopoeic.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /baɾˈbaɾ/
  • Audio:(file)

Adjective

edit

barbar

  1. barbarian (uncivilized)

Declension

edit
Predicative forms of barbar
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) barbarım barbar mıyım?
sen (you are) barbarsın barbar mısın?
o (he/she/it is) barbar / barbardır barbar mı?
biz (we are) barbarız barbar mıyız?
siz (you are) barbarsınız barbar mısınız?
onlar (they are) barbar(lar) barbar(lar) mı?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) barbardım barbar mıydım?
sen (you were) barbardın barbar mıydın?
o (he/she/it was) barbardı barbar mıydı?
biz (we were) barbardık barbar mıydık?
siz (you were) barbardınız barbar mıydınız?
onlar (they were) barbardılar barbar mıydılar?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) barbarmışım barbar mıymışım?
sen (you were) barbarmışsın barbar mıymışsın?
o (he/she/it was) barbarmış barbar mıymış?
biz (we were) barbarmışız barbar mıymışız?
siz (you were) barbarmışsınız barbar mıymışsınız?
onlar (they were) barbarmışlar barbar mıymışlar?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) barbarsam barbar mıysam?
sen (if you) barbarsan barbar mıysan?
o (if he/she/it) barbarsa barbar mıysa?
biz (if we) barbarsak barbar mıysak?
siz (if you) barbarsanız barbar mıysanız?
onlar (if they) barbarsalar barbar mıysalar?

For negative forms, use the appropriate form of değil.