befejezetlen
Hungarian edit
Etymology edit
befejez (“to finish”) + -etlen (“un-, without”)
Pronunciation edit
Adjective edit
befejezetlen (comparative befejezetlenebb, superlative legbefejezetlenebb)
Declension edit
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | befejezetlen | befejezetlenek |
accusative | befejezetlent | befejezetleneket |
dative | befejezetlennek | befejezetleneknek |
instrumental | befejezetlennel | befejezetlenekkel |
causal-final | befejezetlenért | befejezetlenekért |
translative | befejezetlenné | befejezetlenekké |
terminative | befejezetlenig | befejezetlenekig |
essive-formal | befejezetlenként | befejezetlenekként |
essive-modal | befejezetlenül | — |
inessive | befejezetlenben | befejezetlenekben |
superessive | befejezetlenen | befejezetleneken |
adessive | befejezetlennél | befejezetleneknél |
illative | befejezetlenbe | befejezetlenekbe |
sublative | befejezetlenre | befejezetlenekre |
allative | befejezetlenhez | befejezetlenekhez |
elative | befejezetlenből | befejezetlenekből |
delative | befejezetlenről | befejezetlenekről |
ablative | befejezetlentől | befejezetlenektől |
non-attributive possessive - singular |
befejezetlené | befejezetleneké |
non-attributive possessive - plural |
befejezetlenéi | befejezetlenekéi |
Derived terms edit
Further reading edit
- befejezetlen in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
- befejezetlen in Ittzés, Nóra (ed.). A magyar nyelv nagyszótára (‘A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published A–ez as of 2023)