Esperanto edit

Etymology edit

Borrowed from Italian benigno and English benign, from Latin benignus (kind, good, friendly). Compare French bénin.

Pronunciation edit

  • IPA(key): [beˈniɡna]
  • Rhymes: -iɡna
  • Hyphenation: be‧nig‧na

Adjective edit

benigna (accusative singular benignan, plural benignaj, accusative plural benignajn)

  1. (oncology) benign

Ido edit

Etymology edit

Borrowed from English benignFrench béninItalian benignoSpanish benigno.

Pronunciation edit

Adjective edit

benigna

  1. kind, nice, benign, friendly
    Antonym: maligna

Derived terms edit

Italian edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /beˈniɲ.ɲa/
  • Rhymes: -iɲɲa
  • Hyphenation: be‧nì‧gna

Adjective edit

benigna

  1. feminine singular of benigno

Anagrams edit

Latin edit

Pronunciation edit

Adjective edit

benigna

  1. inflection of benignus:
    1. nominative/vocative feminine singular
    2. nominative/accusative/nominative neuter plural

Adjective edit

benignā

  1. ablative feminine singular of benignus

Portuguese edit

Pronunciation edit

 

  • Hyphenation: be‧nig‧na

Adjective edit

benigna

  1. feminine singular of benigno

Spanish edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /beˈniɡna/ [beˈniɣ̞.na]
  • Rhymes: -iɡna
  • Syllabification: be‧nig‧na

Adjective edit

benigna

  1. feminine singular of benigno

Swedish edit

Adjective edit

benigna

  1. inflection of benign:
    1. definite singular
    2. plural