bevredigen
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch bevredigen. Replaced older bevreden, influenced by vredig. Equivalent to be- + vredigen.
Pronunciation edit
Verb edit
bevredigen
- (transitive) to satisfy, to satiate
- (transitive, archaic) to pacify
Inflection edit
| Inflection of bevredigen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bevredigen | |||
| past singular | bevredigde | |||
| past participle | bevredigd | |||
| infinitive | bevredigen | |||
| gerund | bevredigen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | bevredig | bevredigde | ||
| 2nd person sing. (jij) | bevredigt | bevredigde | ||
| 2nd person sing. (u) | bevredigt | bevredigde | ||
| 2nd person sing. (gij) | bevredigt | bevredigde | ||
| 3rd person singular | bevredigt | bevredigde | ||
| plural | bevredigen | bevredigden | ||
| subjunctive sing.1 | bevredige | bevredigde | ||
| subjunctive plur.1 | bevredigen | bevredigden | ||
| imperative sing. | bevredig | |||
| imperative plur.1 | bevredigt | |||
| participles | bevredigend | bevredigd | ||
| 1) Archaic. | ||||