bjǫð

Old Norse

Etymology

Probably from Proto-Germanic *bedō.

Noun

bjǫð f (genitive bjaðar, plural bjaðir)

1. flat land, ground

Declension

  Declension of bjǫð (strong i-stem)

feminine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	bjǫð	bjǫðin	bjaðir	bjaðirnar
accusative	bjǫð	bjǫðina	bjaðir	bjaðirnar
dative	bjǫðu	bjǫðunni	bjǫðum	bjǫðunum
genitive	bjaðar	bjaðarinnar	bjaða	bjaðanna