blovi

Esperanto

Etymology

From English blow, ultimately from Proto-Germanic *blēaną (“to blow”). Compare Scots blaw, German blähen, North Frisian blä, obsolete Dutch blaaien.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): [ˈblovi]
• Rhymes: -ovi
• Hyphenation: blo‧vi

Verb

blovi (present blovas, past blovis, future blovos, conditional blovus, volitive blovu)

1. (transitive, intransitive) to blow

Conjugation

Conjugation of blovi present past future singular plural singular plural singular plural tense blovas blovis blovos active participle blovanta blovantaj blovinta blovintaj blovonta blovontaj acc. blovantan blovantajn blovintan blovintajn blovontan blovontajn passive participle blovata blovataj blovita blovitaj blovota blovotaj acc. blovatan blovatajn blovitan blovitajn blovotan blovotajn nominal active participle blovanto blovantoj blovinto blovintoj blovonto blovontoj acc. blovanton blovantojn blovinton blovintojn blovonton blovontojn nominal passive participle blovato blovatoj blovito blovitoj blovoto blovotoj acc. blovaton blovatojn bloviton blovitojn blovoton blovotojn adverbial active participle blovante blovinte blovonte adverbial passive participle blovate blovite blovote infinitive blovi imperative blovu conditional blovus

Derived terms

• alblovi (“to blow in a particular direction; to blow on”)
• blovego (“gale, blast of wind”)
• bloveto (“gentle breeze”)
• blovo (“breeze, gust”)
• forblovi (“to blow away”)
• plenblovi (“to blow up (fill with air), puff up”)