buitenwettelijk

Dutch

Etymology

Late 19th century. Compound of buiten +‎ wettelijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌbœy̯.tə(n)ˈʋɛ.tə.lək/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: bui‧ten‧wet‧te‧lijk

Adjective

buitenwettelijk (comparative buitenwettelijker, superlative buitenwettelijkst)

1. extralegal

Inflection

Inflection of buitenwettelijk
uninflected	buitenwettelijk
inflected	buitenwettelijke
comparative	buitenwettelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		buitenwettelijk	buitenwettelijker	het buitenwettelijkst het buitenwettelijkste
indefinite	m./f. sing.	buitenwettelijke	buitenwettelijkere	buitenwettelijkste
	n. sing.	buitenwettelijk	buitenwettelijker	buitenwettelijkste
	plural	buitenwettelijke	buitenwettelijkere	buitenwettelijkste
definite		buitenwettelijke	buitenwettelijkere	buitenwettelijkste
partitive		buitenwettelijks	buitenwettelijkers	—