Old Polish

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

Borrowed from Middle High German bur(g)-mīster. First attested in 1399.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (10th–15th CE) /burmʲistr̝/
  • IPA(key): (15th CE) /burmʲistr̝/

Noun

edit

burmistrz m pers

  1. (attested in Greater Poland, Masovia) councilman (councillor who chairs a city council)
    • 1887, 1889 [1399], Józef Lekszycki, editor, Die ältesten großpolnischen Grodbücher, volume I, number 2906, Poznań:
      Adamowa iest za swim møzem burgmistrzem poznanskim a cosczanskim
      [Adamowa jest za swym mężem burgmistrzem poznańskim a kościańskim]
    • 1902 [1405], “Wybór zapisek sądowych grodzkich i ziemskich wielkopolskich z XV wieku”, in Franciszek Piekosiński, editor, Studia, rozprawy i materiały z dziedziny historii polskiej i prawa polskiego[1], volume 6, Poznań, Pyzdry, Kościan, Gniezno, page 272:
      Ian ne chodzil do Adama do burgmistrza ot pana Medzirzeczskego y ne szandal, bi mu szø gwalth ne sstal o yanczcza
      [Jan nie chodził do Adama, do burgmistrza, ot pana Miedzyrzec(s)kiego i nie żądał, by mu się gwałt nie sstał o jęćca]
    • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 113:
      Pyszani przes rąnkąn Mykolaya Suleda, pyszarza i burgmistrza w thy czassy war[z]eczskyego
      [Pisani przez ręką Mikolaya Suleda, pisarza i burgmistrza w ty czasy war[sz]ecskiego]
    • 1858 [c. 1408], Wojciech Szurkowski z Ponieca, “Wyroki sądów miejskich czyli ortyle [Urban court rulings i.e. "Ortyls"]”, in Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Historia prawodawstw słowiańskich [History of Slavic lawmaking], volume 6, Poniec, page 136:
      Burmysztrz, raczcze y przyszyasznyczy myasta Fridborku
      [Burmistrz, radźce i przysiężnicy miasta Frydborku]
    • 1874-1891 [1463], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[2], [3], [4], volume XXII, page 382:
      I o tern vye Pavel burmistrz
      [I o tem wie Paweł burmistrz]
    • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 134:
      Bormistrza proconsule
      [Bormistrza proconsule]
    • 1874-1891 [XV p. post.], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[5], [6], [7], volume XXV, page 182:
      Burmystrza *prothoconsulis
      [Burmistrza *prothoconsulis]
    • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 104v:
      Preconsul eyn ratmeyster bormystrz
      [Preconsul eyn ratmeyster bormistrz]

Derived terms

edit

Descendants

edit

References

edit

Polish

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

Borrowed from Old Polish burmistrz.

Pronunciation

edit
 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -urmistʂ
  • Syllabification: bur‧mistrz

Noun

edit

burmistrz m pers or f (female equivalent burmistrzyni or burmistrz, related adjective burmistrzowski)

  1. (administration) mayor (official who is the head of the city council)
  2. (Middle Polish, historical) proconsul; Roman consul

Declension

edit

Noun

edit

burmistrz f

  1. (administration) female equivalent of burmistrz (mayor)
    Synonym: burmistrzyni

Further reading

edit

Silesian

edit

Etymology

edit

Borrowed from Old Polish burmistrz.

Pronunciation

edit

Noun

edit

burmistrz m pers (female equivalent burmistrzinŏ)

  1. (administration) mayor (official who is the head of the city council)

Derived terms

edit

Further reading

edit
  • burmistrz in silling.org
  • Henryk Jaroszewicz (2022) “burmistrz”, in Zasady pisowni języka śląskiego (in Polish), Siedlce: Wydawnictwo Naukowe IKR[i]BL, page 66