chwalus

Polish

Etymology

From chwalić +‎ -us.

Pronunciation

• (Masovia):
  • (Near Masovian) IPA^(key): /ˈxfalus/

Noun

chwalus m pers

1. (Near Masovian) braggart (one who likes to brag about themself)

Further reading

• Władysław Matlakowski (1891) “chwalus”, in “Zbiór wyrazów ludowych dawnej ziemi czerskiej”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 363