ciesielstwo

Old Polish

Etymology

From cieśla +‎ -stwo. First attested in the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /t͡ɕɛɕɛlʲstfɔ/
• IPA^(key): (15^th CE) /t͡ɕɛɕɛlʲstfɔ/

Noun

ciesielstwo n

1. carpentry
   • 1874-1891 [15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume XXV, page 182:

     W czesselstwe navczonego in architectoria arte eruditum

     [W ciesielstwie nauczonego in architectoria arte eruditum]

Descendants

• Polish: ciesielstwo

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “ciesielstwo”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish ciesielstwo. By surface analysis, cieśla +‎ -stwo.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ɕɛˈɕɛl.stfɔ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /t͡ɕɛˈɕɛl.stfɔ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛlstfɔ
• Syllabification: cie‧siel‧stwo

Noun

ciesielstwo n

1. (woodworking) carpentry, woodworking

   Synonym: ciesielka

Declension

Declension of ciesielstwo

	singular
nominative	ciesielstwo
genitive	ciesielstwa
dative	ciesielstwu
accusative	ciesielstwo
instrumental	ciesielstwem
locative	ciesielstwie
vocative	ciesielstwo

Further reading

• ciesielstwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ciesielstwo in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “ciesielstwo”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “ciesielstwo”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “ciesielstwo”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “ciesielstwo”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 333