Latin edit

Etymology edit

From circum- (around) +‎ iaciō (throw, hurl).

Pronunciation edit

Verb edit

circumiciō (present infinitive circumicere, perfect active circumiēcī, supine circumiectum); third conjugation iō-variant

  1. to throw, cast, place or hurl around
  2. to surround, encompass, envelop

Conjugation edit

   Conjugation of circumiciō (third conjugation -variant)
indicative singular plural
first second third first second third
active present circumiciō circumicis circumicit circumicimus circumicitis circumiciunt
imperfect circumiciēbam circumiciēbās circumiciēbat circumiciēbāmus circumiciēbātis circumiciēbant
future circumiciam circumiciēs circumiciet circumiciēmus circumiciētis circumicient
perfect circumiēcī circumiēcistī circumiēcit circumiēcimus circumiēcistis circumiēcērunt,
circumiēcēre
pluperfect circumiēceram circumiēcerās circumiēcerat circumiēcerāmus circumiēcerātis circumiēcerant
future perfect circumiēcerō circumiēceris circumiēcerit circumiēcerimus circumiēceritis circumiēcerint
passive present circumicior circumiceris,
circumicere
circumicitur circumicimur circumiciminī circumiciuntur
imperfect circumiciēbar circumiciēbāris,
circumiciēbāre
circumiciēbātur circumiciēbāmur circumiciēbāminī circumiciēbantur
future circumiciar circumiciēris,
circumiciēre
circumiciētur circumiciēmur circumiciēminī circumicientur
perfect circumiectus + present active indicative of sum
pluperfect circumiectus + imperfect active indicative of sum
future perfect circumiectus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present circumiciam circumiciās circumiciat circumiciāmus circumiciātis circumiciant
imperfect circumicerem circumicerēs circumiceret circumicerēmus circumicerētis circumicerent
perfect circumiēcerim circumiēcerīs circumiēcerit circumiēcerīmus circumiēcerītis circumiēcerint
pluperfect circumiēcissem circumiēcissēs circumiēcisset circumiēcissēmus circumiēcissētis circumiēcissent
passive present circumiciar circumiciāris,
circumiciāre
circumiciātur circumiciāmur circumiciāminī circumiciantur
imperfect circumicerer circumicerēris,
circumicerēre
circumicerētur circumicerēmur circumicerēminī circumicerentur
perfect circumiectus + present active subjunctive of sum
pluperfect circumiectus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present circumice circumicite
future circumicitō circumicitō circumicitōte circumiciuntō
passive present circumicere circumiciminī
future circumicitor circumicitor circumiciuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives circumicere circumiēcisse circumiectūrum esse circumicī circumiectum esse circumiectum īrī
participles circumiciēns circumiectūrus circumiectus circumiciendus,
circumiciundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
circumiciendī circumiciendō circumiciendum circumiciendō circumiectum circumiectū

Derived terms edit

Related terms edit

References edit

  • circumicio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • circumicio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • circumicio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.