Galician edit

Etymology 1 edit

From Old Galician-Portuguese coito, from Latin coctus. Cognate with Old Spanish cocho, Italian cotto.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈkojto/ [ˈkoj.t̪ʊ]
  • Rhymes: -ojto
  • Hyphenation: coi‧to

Adjective edit

coito (feminine coita, masculine plural coitos, feminine plural coitas)

  1. (archaic) baked, cooked
    Synonym: cocido
  2. (archaic, of wine) fermented
    Synonym: fermentado

Participle edit

coito (feminine coita, masculine plural coitos, feminine plural coitas)

  1. (archaic) past participle of cocer
Derived terms edit

Etymology 2 edit

Borrowed from Latin coitus.

Pronunciation edit

Noun edit

coito m (plural coitos)

  1. coitus

References edit

  • coito” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • coito” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • coyto” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • coito” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • coito” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • coito” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Interlingua edit

Noun edit

coito (uncountable)

  1. coitus

Italian edit

Etymology edit

Borrowed from Latin coitus.

Pronunciation edit

Noun edit

coito m (plural coiti)

  1. coitus

Derived terms edit

Anagrams edit

Latin edit

Verb edit

coītō

  1. second/third-person singular future active imperative of coeō

Portuguese edit

Pronunciation edit

 
  • (Brazil) IPA(key): /ˈkoj.tu/ [ˈkoɪ̯.tu]
    • (Southern Brazil) IPA(key): /ˈkoj.to/ [ˈkoɪ̯.to]

  • Rhymes: -ojtu
  • Hyphenation: coi‧to

Etymology 1 edit

Borrowed from Latin coitus.[1]

Noun edit

coito m (plural coitos)

  1. coitus, sexual intercourse

Etymology 2 edit

Noun edit

coito m (plural coitos)

  1. Alternative form of couto

Etymology 3 edit

Verb edit

coito

  1. first-person singular present indicative of coitar (to torment)

Etymology 4 edit

Inherited from Latin coctus (cooked), past participle of coquō (to cook).[1]

Adjective edit

coito (feminine coita, masculine plural coitos, feminine plural coitas)

  1. (dated) cooked
    Synonym: cozido
Related terms edit

Etymology 5 edit

Verb edit

coito

  1. first-person singular present indicative of coitar (to cook)

References edit

  1. 1.0 1.1 coito” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2024.

Spanish edit

Etymology edit

Borrowed from Latin coitus.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈkoito/ [ˈkoi̯.t̪o]
  • Rhymes: -oito
  • Syllabification: coi‧to

Noun edit

coito m (plural coitos)

  1. coitus, sexual intercourse

Derived terms edit

Further reading edit