cosinus
CatalanEdit
EtymologyEdit
PronunciationEdit
NounEdit
cosinus m (plural cosinus)
Derived termsEdit
Further readingEdit
- “cosinus” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
DutchEdit
EtymologyEdit
Borrowed from New Latin cosinus, from complementi sinus.
PronunciationEdit
NounEdit
cosinus m (plural cosinussen)
Related termsEdit
FrenchEdit
PronunciationEdit
NounEdit
cosinus m (plural cosinus)
- (mathematics) cosine (trigonometric function)
See alsoEdit
Further readingEdit
- “cosinus” in Trésor de la langue française informatisé (The Digitized Treasury of the French Language).
AnagramsEdit
Norwegian BokmålEdit
EtymologyEdit
From a contraction of Latin complementi sinus.
NounEdit
cosinus m (definite singular cosinusen, indefinite plural cosinuser, definite plural cosinusene)
Related termsEdit
ReferencesEdit
- “cosinus” in The Bokmål Dictionary.
Norwegian NynorskEdit
EtymologyEdit
From a contraction of Latin complementi sinus.
NounEdit
cosinus m (definite singular cosinusen, indefinite plural cosinusar, definite plural cosinusane)
Related termsEdit
ReferencesEdit
- “cosinus” in The Nynorsk Dictionary.
PolishEdit
Alternative formsEdit
PronunciationEdit
NounEdit
cosinus m inan
DeclensionEdit
declension of cosinus
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | cosinus | cosinusy |
genitive | cosinusa | cosinusów |
dative | cosinusowi | cosinusom |
accusative | cosinus | cosinusy |
instrumental | cosinusem | cosinusami |
locative | cosinusie | cosinusach |
vocative | cosinusie | cosinusy |
Derived termsEdit
RomanianEdit
NounEdit
cosinus n (plural cosinusuri)
SwedishEdit
NounEdit
cosinus c
DeclensionEdit
Declension of cosinus | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | cosinus | cosinusen | cosinusar | cosinusarna |
Genitive | cosinus | cosinusens | cosinusars | cosinusarnas |