covinnarius
Latin
editNoun
editcovinnārius m (genitive covinnāriī or covinnārī); second declension
- Alternative form of covīnārius
Declension
editSecond-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | covinnārius | covinnāriī |
Genitive | covinnāriī covinnārī1 |
covinnāriōrum |
Dative | covinnāriō | covinnāriīs |
Accusative | covinnārium | covinnāriōs |
Ablative | covinnāriō | covinnāriīs |
Vocative | covinnārie | covinnāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).