creditrix
EnglishEdit
NounEdit
creditrix
AnagramsEdit
LatinEdit
EtymologyEdit
From crēditor, from crēdō (“loan, lend”).
PronunciationEdit
- (Classical) IPA(key): /ˈkreː.di.triːks/, [ˈkreːd̪ɪt̪riːks̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈkre.di.triks/, [ˈkrɛːd̪it̪riks]
NounEdit
crēditrīx f (genitive crēditrīcis); third declension
DeclensionEdit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | crēditrīx | crēditrīcēs |
Genitive | crēditrīcis | crēditrīcum |
Dative | crēditrīcī | crēditrīcibus |
Accusative | crēditrīcem | crēditrīcēs |
Ablative | crēditrīce | crēditrīcibus |
Vocative | crēditrīx | crēditrīcēs |
Related termsEdit
DescendantsEdit
- Italian: creditrice
ReferencesEdit
- “creditrix”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- creditrix in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette