denuncijantski

Serbo-Croatian

Etymology

From denuncijácija.

Pronunciation

• (adjective) IPA^(key): /denunt͡sǐjantskiː/
• (adverb) IPA^(key): /denunt͡sǐjantski/
• Hyphenation: de‧nun‧ci‧jant‧ski

Adjective

denuncìjantskī (Cyrillic spelling денунцѝјантскӣ)

1. informer's, informing

Declension

Declension of denuncijantski

singular		masculine	feminine	neuter
nominative		denuncijantski	denuncijantska	denuncijantsko
genitive		denuncijantskog(a)	denuncijantske	denuncijantskog(a)
dative		denuncijantskom(u/e)	denuncijantskoj	denuncijantskom(u/e)
accusative	inanimate animate	denuncijantski denuncijantskog(a)	denuncijantsku	denuncijantsko
vocative		denuncijantski	denuncijantska	denuncijantsko
locative		denuncijantskom(e/u)	denuncijantskoj	denuncijantskom(e/u)
instrumental		denuncijantskim	denuncijantskom	denuncijantskim
plural		masculine	feminine	neuter
nominative		denuncijantski	denuncijantske	denuncijantska
genitive		denuncijantskih	denuncijantskih	denuncijantskih
dative		denuncijantskim(a)	denuncijantskim(a)	denuncijantskim(a)
accusative		denuncijantske	denuncijantske	denuncijantska
vocative		denuncijantski	denuncijantske	denuncijantska
locative		denuncijantskim(a)	denuncijantskim(a)	denuncijantskim(a)
instrumental		denuncijantskim(a)	denuncijantskim(a)	denuncijantskim(a)

Adverb

denuncìjantski (Cyrillic spelling денунцѝјантски)

1. like an informer

References

• “denuncijantski” in Hrvatski jezični portal
• “denuncijantski” in Hrvatski jezični portal