durmir
GalicianEdit
EtymologyEdit
From Old Galician and Old Portuguese dormir, durmir (13th century, Cantigas de Santa Maria), from Latin dormīre, present active infinitive of dormiō (“I sleep”).
PronunciationEdit
VerbEdit
durmir (first-person singular present durmo, first-person singular preterite durmín, past participle durmido)
- to sleep
ConjugationEdit
Conjugation of durmir
Derived termsEdit
ReferencesEdit
- “durmir” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “dorm” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “durmir” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “durmir” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “durmir” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
LadinoEdit
EtymologyEdit
From Old Spanish, from Latin dormīre, present active infinitive of dormiō (“I sleep”).
VerbEdit
durmir (Latin spelling)
- to sleep
PortugueseEdit
VerbEdit
durmir (first-person singular present durmo, first-person singular preterite durmi, past participle durmido)
- Obsolete form of dormir.
Usage notesEdit
- Nowadays an eye dialect or a misspelling.
ConjugationEdit
Conjugation of durmir (See Appendix:Portuguese verbs)
RomanschEdit
Alternative formsEdit
- durmeir (Surmiran)
EtymologyEdit
From Latin dormīre (“to sleep”).
VerbEdit
durmir