dystrykt
Polish edit
Etymology edit
Borrowed from Latin districtus.
Pronunciation edit
Noun edit
dystrykt m inan
Declension edit
Declension of dystrykt
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dystrykt | dystrykty |
| genitive | dystryktu | dystryktów |
| dative | dystryktowi | dystryktom |
| accusative | dystrykt | dystrykty |
| instrumental | dystryktem | dystryktami |
| locative | dystrykcie | dystryktach |
| vocative | dystrykcie | dystrykty |