ekstrema

Esperanto

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): [eksˈtrema]
• Rhymes: -ema
• Hyphenation: eks‧tre‧ma

Adjective

ekstrema (accusative singular ekstreman, plural ekstremaj, accusative plural ekstremajn)

1. extreme, utmost, uttermost

Norwegian Bokmål

Alternative forms

• ekstremene

Noun

ekstrema n

1. definite plural of ekstrem

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ɛkˈstrɛma/
• Rhymes: -ɛma
• Syllabification: ek‧stre‧ma

Etymology 1

Learned borrowing from Latin extrēma, neuter plural of extrēmus.

Noun

ekstrema f

1. (derogatory, collectively) extremists (people with extreme views)
   • 2002 July 27, “Życie i śmierć w Eldorado”, in Dziennik Polski‎^[1]:

     W przeciwieństwie do swego poprzednika Uribe zapowiada zdecydowane rządy, choć i on chce rozmawiać z lewicową i prawicową ekstremą.

     Unlike his predecessor, Uribe promises decisive leadership, though he, too, wants to maintain a dialogue with left-wing and right-wing extremists.

2. (nonstandard, proscribed) extreme (something at one of the opposite ends of a range)

   Synonyms: (standard) ekstremum, skrajność

   • 2006 September 30, Krzysztof Burnetko, “Młode gwardie”, in Polityka‎^[2]:

     Kilku zdegustowanych faszystowskich hunwejbinów rzuciło się też w przeciwną ekstremę, czyli w komunizm.

     Some of the disgusted fascist vigilantes threw themselves into the opposite extreme — communism.

Declension

Declension of ekstrema

	singular	plural
nominative	ekstrema	ekstremy
genitive	ekstremy	ekstrem
dative	ekstremie	ekstremom
accusative	ekstremę	ekstremy
instrumental	ekstremą	ekstremami
locative	ekstremie	ekstremach
vocative	ekstremo	ekstremy

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

ekstrema

1. nominative/accusative/vocative plural of ekstremum

Further reading

• ekstrema in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ekstrema in Polish dictionaries at PWN