envaiñar

Galician

Etymology

From en- +‎ vaíña +‎ -ar.

Verb

envaiñar (first-person singular present envaíño, first-person singular preterite envaiñei, past participle envaiñado)

1. (transitive) to sheathe

   Antonym: desenvaiñar

Conjugation

    Conjugation of envaiñar (i becomes í when stressed)

	Singular			Plural
	First-person (eu)	Second-person (ti)	Third-person (el / ela / Vde.)	First-person (nós)	Second-person (vós)	Third-person (eles / elas / Vdes.)
Infinitive
Impersonal	envaiñar
Personal	envaiñar	envaiñares	envaiñar	envaiñarmos	envaiñardes	envaiñaren
Gerund
	envaiñando
Past participle
Masculine	envaiñado			envaiñados
Feminine	envaiñada			envaiñadas
Indicative
Present	envaíño	envaíñas	envaíña	envaiñamos	envaiñades	envaíñan
Imperfect	envaiñaba	envaiñabas	envaiñaba	envaiñabamos	envaiñabades	envaiñaban
Preterite	envaiñei	envaiñaches	envaiñou	envaiñamos	envaiñastes	envaiñaron
Pluperfect	envaiñara	envaiñaras	envaiñara	envaiñaramos	envaiñarades	envaiñaran
Future	envaiñarei	envaiñarás	envaiñará	envaiñaremos	envaiñaredes	envaiñarán
Conditional	envaiñaría	envaiñarías	envaiñaría	envaiñariamos	envaiñariades	envaiñarían
Subjunctive
Present	envaíñe	envaíñes	envaíñe	envaiñemos	envaiñedes	envaíñen
Imperfect	envaiñase	envaiñases	envaiñase	envaiñásemos	envaiñásedes	envaiñasen
Future	envaiñar	envaiñares	envaiñar	envaiñarmos	envaiñardes	envaiñaren
Imperative
Affirmative		envaíña	envaíñe	envaiñemos	envaiñade	envaíñen
Negative (non)		non envaíñes	non envaíñe	non envaiñemos	non envaiñedes	non envaíñen

Derived terms

• desenvaiñar

Further reading

• “envaiñar”, in Dicionario da Real Academia Galega (in Galician), A Coruña: Royal Galician Academy, 2012–2024