Etymology
edit
From vano.
envanecer (first-person singular present envanezco, first-person singular preterite envanecí, past participle envanecido)
- to make (someone) proud
- (reflexive) to become vain or conceited
- (reflexive) to grow proud of
Conjugation
edit
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of envanecer (c-zc alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
|
singular
|
plural
|
---|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
---|
with infinitive envanecer
|
---|
dative
|
envanecerme
|
envanecerte
|
envanecerle, envanecerse
|
envanecernos
|
envaneceros
|
envanecerles, envanecerse
|
---|
accusative
|
envanecerme
|
envanecerte
|
envanecerlo, envanecerla, envanecerse
|
envanecernos
|
envaneceros
|
envanecerlos, envanecerlas, envanecerse
|
---|
|
---|
with gerund envaneciendo
|
---|
dative
|
envaneciéndome
|
envaneciéndote
|
envaneciéndole, envaneciéndose
|
envaneciéndonos
|
envaneciéndoos
|
envaneciéndoles, envaneciéndose
|
---|
accusative
|
envaneciéndome
|
envaneciéndote
|
envaneciéndolo, envaneciéndola, envaneciéndose
|
envaneciéndonos
|
envaneciéndoos
|
envaneciéndolos, envaneciéndolas, envaneciéndose
|
---|
|
---|
with informal second-person singular tú imperative envanece
|
---|
dative
|
envanéceme
|
envanécete
|
envanécele
|
envanécenos
|
not used
|
envanéceles
|
---|
accusative
|
envanéceme
|
envanécete
|
envanécelo, envanécela
|
envanécenos
|
not used
|
envanécelos, envanécelas
|
---|
|
---|
with informal second-person singular vos imperative envanecé
|
---|
dative
|
envaneceme
|
envanecete
|
envanecele
|
envanecenos
|
not used
|
envaneceles
|
---|
accusative
|
envaneceme
|
envanecete
|
envanecelo, envanecela
|
envanecenos
|
not used
|
envanecelos, envanecelas
|
---|
|
---|
with formal second-person singular imperative envanezca
|
---|
dative
|
envanézcame
|
not used
|
envanézcale, envanézcase
|
envanézcanos
|
not used
|
envanézcales
|
---|
accusative
|
envanézcame
|
not used
|
envanézcalo, envanézcala, envanézcase
|
envanézcanos
|
not used
|
envanézcalos, envanézcalas
|
---|
|
---|
with first-person plural imperative envanezcamos
|
---|
dative
|
not used
|
envanezcámoste
|
envanezcámosle
|
envanezcámonos
|
envanezcámoos
|
envanezcámosles
|
---|
accusative
|
not used
|
envanezcámoste
|
envanezcámoslo, envanezcámosla
|
envanezcámonos
|
envanezcámoos
|
envanezcámoslos, envanezcámoslas
|
---|
|
---|
with informal second-person plural imperative envaneced
|
---|
dative
|
envanecedme
|
not used
|
envanecedle
|
envanecednos
|
envaneceos
|
envanecedles
|
---|
accusative
|
envanecedme
|
not used
|
envanecedlo, envanecedla
|
envanecednos
|
envaneceos
|
envanecedlos, envanecedlas
|
---|
|
---|
with formal second-person plural imperative envanezcan
|
---|
dative
|
envanézcanme
|
not used
|
envanézcanle
|
envanézcannos
|
not used
|
envanézcanles, envanézcanse
|
---|
accusative
|
envanézcanme
|
not used
|
envanézcanlo, envanézcanla
|
envanézcannos
|
not used
|
envanézcanlos, envanézcanlas, envanézcanse
|
---|
Further reading
edit