essedarius
Latin edit
Etymology edit
From essedum (a type of chariot) + -ārius.
Noun edit
essedārius m (genitive essedāriī or essedārī); second declension
Declension edit
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | essedārius | essedāriī |
Genitive | essedāriī essedārī1 |
essedāriōrum |
Dative | essedāriō | essedāriīs |
Accusative | essedārium | essedāriōs |
Ablative | essedāriō | essedāriīs |
Vocative | essedārie | essedāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
References edit
- “essedarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “essedarius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- essedarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.