ev

See also: EV, E.V., e.V., eV, ev., év, èv, and Ev

Azerbaijani

Other scripts
Cyrillic		ев
Roman		ev
Perso-Arabic		ائو‎

Kənd evi - A village house

Alternative forms

• öy (dialectal)

Etymology

From Proto-Turkic *eb (“dwelling place, house”). Cognate with Old Turkic 𐰋‎ (eb), Turkish ev.

Pronunciation

• IPA^(key): [ev]

• Audio (Baku)

  (file)

Noun

ev (definite accusative evi, plural evlər)

1. house

   yaşayış evi ― residential house

   Evin yiyəsi kimdir? ― Who is the owner of the house?

2. home

   Öz evində nə istəyir eləyir. ― S/he does what sh/e wants in her/his own home.

   Onlar evdə deyillər ― They are not at home.

3. royal house, royal dynasty

   Habsburqlar evi. ― House of Habsburg.

   Synonym: sülalə

4. (backgammon) home board, inner board

Declension

Declension of ev

	singular	plural
nominative	ev	evlər
definite accusative	evi	evləri
dative	evə	evlərə
locative	evdə	evlərdə
ablative	evdən	evlərdən
definite genitive	evin	evlərin

Possessive forms of ev

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	evim	evlərim
sənin (“your”)	evin	evlərin
onun (“his/her/its”)	evi	evləri
bizim (“our”)	evimiz	evlərimiz
sizin (“your”)	eviniz	evləriniz
onların (“their”)	evi or evləri	evləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	evimi	evlərimi
sənin (“your”)	evini	evlərini
onun (“his/her/its”)	evini	evlərini
bizim (“our”)	evimizi	evlərimizi
sizin (“your”)	evinizi	evlərinizi
onların (“their”)	evini or evlərini	evlərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	evimə	evlərimə
sənin (“your”)	evinə	evlərinə
onun (“his/her/its”)	evinə	evlərinə
bizim (“our”)	evimizə	evlərimizə
sizin (“your”)	evinizə	evlərinizə
onların (“their”)	evinə or evlərinə	evlərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	evimdə	evlərimdə
sənin (“your”)	evində	evlərində
onun (“his/her/its”)	evində	evlərində
bizim (“our”)	evimizdə	evlərimizdə
sizin (“your”)	evinizdə	evlərinizdə
onların (“their”)	evində or evlərində	evlərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	evimdən	evlərimdən
sənin (“your”)	evindən	evlərindən
onun (“his/her/its”)	evindən	evlərindən
bizim (“our”)	evimizdən	evlərimizdən
sizin (“your”)	evinizdən	evlərinizdən
onların (“their”)	evindən or evlərindən	evlərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	evimin	evlərimin
sənin (“your”)	evinin	evlərinin
onun (“his/her/its”)	evinin	evlərinin
bizim (“our”)	evimizin	evlərimizin
sizin (“your”)	evinizin	evlərinizin
onların (“their”)	evinin or evlərinin	evlərinin

Hypernyms

• tikili
• tikinti
• bina

Derived terms

• ev tapşırığı (“homework”)
• evdəkilər (“close family; those in the same household”)
• evli (“married”)
• evlənmək (“to get married”)
• evsiz (“homeless”)
• evsiz-eşiksiz (“homeless”)

---

Cornish

Pronoun

ev

1. he

---

Crimean Tatar

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish أو‎ (ev, “house”), ultimately from Proto-Turkic *eb (“dwelling place, house”). Native Kipchak reflex is üy (“house”).

Noun

ev

1. house
2. home

Declension

Declension of ev

nominative	ev
genitive	evniñ
dative	evge
accusative	evni
locative	evde
ablative	evden

References

• Mirjejev, V. A.; Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎^[1], Simferopol: Dolya, →ISBN

---

Northern Kurdish

Pronoun

ev

1. this, these

---

Romanian

Etymology

Borrowed from Latin aevum (“age, generation”).

Noun

ev n (plural evuri) ev m (plural evi)

1. age, era, period
2. century

Declension

Declension of ev

	singular		plural
	indefinite articulation	definite articulation	indefinite articulation	definite articulation
nominative/accusative	(un) ev	evul	(niște) evuri	evurile
genitive/dative	(unui) ev	evului	(unor) evuri	evurilor
vocative	evule		evurilor

Declension of ev

	singular		plural
	indefinite articulation	definite articulation	indefinite articulation	definite articulation
nominative/accusative	(un) ev	evul	(niște) evi	evii
genitive/dative	(unui) ev	evului	(unor) evi	evilor
vocative	evule		evilor

Synonyms

• (era, period): epocă, eră
• (century): secol

---

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish أو‎ (ev, “house”), from Proto-Turkic *eb (“dwelling place, house”). Cognate with Old Turkic 𐰋‎ (eb).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈev]
• Hyphenation: ev

Noun

ev (definite accusative evi, plural evler)

1. (architecture) house

Declension

Inflection
Nominative	ev
Definite accusative	evi
	Singular	Plural
Nominative	ev	evler
Definite accusative	evi	evleri
Dative	eve	evlere
Locative	evde	evlerde
Ablative	evden	evlerden
Genitive	evin	evlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular evim evlerim 2nd singular evin evlerin 3rd singular evi evleri 1st plural evimiz evlerimiz 2nd plural eviniz evleriniz 3rd plural evleri evleri Definite accusative Singular Plural 1st singular evimi evlerimi 2nd singular evini evlerini 3rd singular evini evlerini 1st plural evimizi evlerimizi 2nd plural evinizi evlerinizi 3rd plural evlerini evlerini Dative Singular Plural 1st singular evime evlerime 2nd singular evine evlerine 3rd singular evine evlerine 1st plural evimize evlerimize 2nd plural evinize evlerinize 3rd plural evlerine evlerine Locative Singular Plural 1st singular evimde evlerimde 2nd singular evinde evlerinde 3rd singular evinde evlerinde 1st plural evimizde evlerimizde 2nd plural evinizde evlerinizde 3rd plural evlerinde evlerinde Ablative Singular Plural 1st singular evimden evlerimden 2nd singular evinden evlerinden 3rd singular evinden evlerinden 1st plural evimizden evlerimizden 2nd plural evinizden evlerinizden 3rd plural evlerinden evlerinden Genitive Singular Plural 1st singular evimin evlerimin 2nd singular evinin evlerinin 3rd singular evinin evlerinin 1st plural evimizin evlerimizin 2nd plural evinizin evlerinizin 3rd plural evlerinin evlerinin

Synonyms

• bark
• hane

Hypernyms

• bina

Hyponyms

Hyponyms of ev

• apartman
• köy evi
• müstakil ev

Derived terms

• genelev
• halkevi
• konukevi

Related terms

• evci
• evimsi
• evcik
• evli
• evlik
• evsiz
• evlenmek
• evleşmek

---

Vurës

Pronunciation

• IPA^(key): /ɛβ/

Noun

ev

1. fire