fidiculae
Latin edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From fidēs (“chord”) + -culae (diminutive suffix).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /fiˈdi.ku.lae̯/, [fɪˈd̪ɪkʊɫ̪äe̯]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /fiˈdi.ku.le/, [fiˈd̪iːkule]
Noun edit
fidiculae f pl (genitive fidiculārum); first declension
- a small stringed instrument, a small lute or cithern
Declension edit
First-declension noun, plural only.
Case | Plural |
---|---|
Nominative | fidiculae |
Genitive | fidiculārum |
Dative | fidiculīs |
Accusative | fidiculās |
Ablative | fidiculīs |
Vocative | fidiculae |
References edit
- “fidiculae”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “fidiculae”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- fidiculae in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.