flens
Dutch edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
Compare German Plinse, Flinse, Flins, of Slavic origin. This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.
Noun edit
flens f (plural flensen, diminutive flensje n)
- (usually in the diminutive) A small, flat pancake.
- 2016 April 1, Henja Schneider, “Hartveroverende flensjestaart met spinazie”, in Trouw:
- Bestrijk een spinazieflensje met een laagje humus. Leg er een flensje op en bestrijk ook dat met humus. Bouw zo verder aan de stapel tot de flensjes op zijn.
- (please add an English translation of this quotation)
- (Northern, dialectal, dated) A smack, blow, especially on the ear.
- (rare) A small (loin)cloth.
Interjection edit
flens
Etymology 2 edit
Noun edit
flens m (plural flensen, diminutive flensje n)
- A flange, rim or collar on a metal object.
- The flattened end of a metal bar, to be fixed on a surface.
Derived terms edit
Etymology 3 edit
Uncertain.
Noun edit
flens f (uncountable)
German edit
Pronunciation edit
Audio (file)
Verb edit
flens
Latin edit
Etymology edit
Present active participle of fleō (“cry, weep”).
Participle edit
flēns (genitive flentis); third-declension one-termination participle
Declension edit
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | flēns | flentēs | flentia | ||
Genitive | flentis | flentium | |||
Dative | flentī | flentibus | |||
Accusative | flentem | flēns | flentēs flentīs |
flentia | |
Ablative | flente flentī1 |
flentibus | |||
Vocative | flēns | flentēs | flentia |
1When used purely as an adjective.
Volapük edit
Noun edit
flens