frontális
See also: frontalis
Hungarian edit
Etymology edit
From English frontal, German frontal and French frontal.[1] With Latinate -ális ending.
Pronunciation edit
Adjective edit
frontális (not generally comparable, comparative frontálisabb, superlative legfrontálisabb)
Declension edit
Inflection of frontális | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | frontális | frontálisak |
accusative | frontálisat frontálist |
frontálisakat |
dative | frontálisnak | frontálisaknak |
instrumental | frontálissal | frontálisakkal |
causal-final | frontálisért | frontálisakért |
translative | frontálissá | frontálisakká |
terminative | frontálisig | frontálisakig |
essive-formal | frontálisként | frontálisakként |
essive-modal | — | — |
inessive | frontálisban | frontálisakban |
superessive | frontálison | frontálisakon |
adessive | frontálisnál | frontálisaknál |
illative | frontálisba | frontálisakba |
sublative | frontálisra | frontálisakra |
allative | frontálishoz | frontálisakhoz |
elative | frontálisból | frontálisakból |
delative | frontálisról | frontálisakról |
ablative | frontálistól | frontálisaktól |
non-attributive possessive - singular |
frontálisé | frontálisaké |
non-attributive possessive - plural |
frontáliséi | frontálisakéi |
Derived terms edit
References edit
- ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN
Further reading edit
- frontális in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN