Hungarian edit

Etymology edit

Borrowed from New Latin frūstrātiō.[1] With -áció ending.

Pronunciation edit

  • IPA(key): [ˈfrustraːt͡sijoː]
  • Hyphenation: fruszt‧rá‧ció
  • Rhymes: -joː

Noun edit

frusztráció (plural frusztrációk)

  1. frustration

Declension edit

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative frusztráció frusztrációk
accusative frusztrációt frusztrációkat
dative frusztrációnak frusztrációknak
instrumental frusztrációval frusztrációkkal
causal-final frusztrációért frusztrációkért
translative frusztrációvá frusztrációkká
terminative frusztrációig frusztrációkig
essive-formal frusztrációként frusztrációkként
essive-modal
inessive frusztrációban frusztrációkban
superessive frusztráción frusztrációkon
adessive frusztrációnál frusztrációknál
illative frusztrációba frusztrációkba
sublative frusztrációra frusztrációkra
allative frusztrációhoz frusztrációkhoz
elative frusztrációból frusztrációkból
delative frusztrációról frusztrációkról
ablative frusztrációtól frusztrációktól
non-attributive
possessive - singular
frusztrációé frusztrációké
non-attributive
possessive - plural
frusztrációéi frusztrációkéi
Possessive forms of frusztráció
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. frusztrációm frusztrációim
2nd person sing. frusztrációd frusztrációid
3rd person sing. frusztrációja frusztrációi
1st person plural frusztrációnk frusztrációink
2nd person plural frusztrációtok frusztrációitok
3rd person plural frusztrációjuk frusztrációik

Derived terms edit

References edit

  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN