Etymology
edit
From Middle Irish úaigid, ultimately from Proto-Indo-European *pewǵ- (“to prick”).[1]
Pronunciation
edit
fuaigh (present analytic fuann, future analytic fuafaidh, verbal noun fuáil, past participle fuaite)
- (transitive, intransitive) sew, stitch (join by sewing)
Conjugation
edit
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
fuaim
|
fuann tú; fuair†
|
fuann sé, sí
|
fuaimid
|
fuann sibh
|
fuann siad; fuaid†
|
a fhuann; a fhuas / a bhfuann*; a bhfuas*
|
fuaitear
|
past
|
d'fhuaigh mé; d'fhuas / fhuaigh mé‡; fhuas‡
|
d'fhuaigh tú; d'fhuais / fhuaigh tú‡; fhuais‡
|
d'fhuaigh sé, sí / fhuaigh sé, sí‡
|
d'fhuamar; d'fhuaigh muid / fhuamar‡; fhuaigh muid‡
|
d'fhuaigh sibh; d'fhuabhair / fhuaigh sibh‡; fhuabhair‡
|
d'fhuaigh siad; d'fhuadar / fhuaigh siad‡; fhuadar‡
|
a d'fhuaigh / ar fhuaigh*
|
fuadh
|
past habitual
|
d'fhuainn / fhuainn‡; bhfuainn‡‡
|
d'fhuaiteá / fhuaiteá‡; bhfuaiteᇇ
|
d'fhuadh sé, sí / fhuadh sé, sí‡; bhfuadh sé, s퇇
|
d'fhuaimis; d'fhuadh muid / fhuaimis; fhuadh muid‡; bhfuaimis‡‡; bhfuadh muid‡‡
|
d'fhuadh sibh / fhuadh sibh‡; bhfuadh sibh‡‡
|
d'fhuaidís; d'fhuadh siad / fhuaidís; fhuadh siad‡; bhfuaidís‡‡; bhfuadh siad‡‡
|
a d'fhuadh / a bhfuadh*
|
d'fhuaití / fhuaití‡; bhfuait퇇
|
future
|
fuafaidh mé; fuafad
|
fuafaidh tú; fuafair†
|
fuafaidh sé, sí
|
fuafaimid; fuafaidh muid
|
fuafaidh sibh
|
fuafaidh siad; fuafaid†
|
a fhuafaidh; a fhuafas / a bhfuafaidh*; a bhfuafas*
|
fuafar
|
conditional
|
d'fhuafainn / fhuafainn‡; bhfuafainn‡‡
|
d'fhuafá / fhuafá‡; bhfuafᇇ
|
d'fhuafadh sé, sí / fhuafadh sé, sí‡; bhfuafadh sé, s퇇
|
d'fhuafaimis; d'fhuafadh muid / fhuafaimis‡; fhuafadh muid‡; bhfuafaimis‡‡; bhfuafadh muid‡‡
|
d'fhuafadh sibh / fhuafadh sibh‡; bhfuafadh sibh‡‡
|
d'fhuafaidís; d'fhuafadh siad / fhuafaidís‡; fhuafadh siad‡; bhfuafaidís‡‡; bhfuafadh siad‡‡
|
a d'fhuafadh / a bhfuafadh*
|
d'fhuafaí / fhuafaí‡; bhfuafa퇇
|
subjunctive
|
present
|
go bhfua mé; go bhfuad†
|
go bhfua tú; go bhfuair†
|
go bhfua sé, sí
|
go bhfuaimid; go bhfua muid
|
go bhfua sibh
|
go bhfua siad; go bhfuaid†
|
—
|
go bhfuaitear
|
past
|
dá bhfuainn
|
dá bhfuaiteá
|
dá bhfuadh sé, sí
|
dá bhfuaimis; dá bhfuadh muid
|
dá bhfuadh sibh
|
dá bhfuaidís; dá bhfuadh siad
|
—
|
dá bhfuaití
|
imperative
|
fuaim
|
fuaigh
|
fuadh sé, sí
|
fuaimis
|
fuaigí; fuaidh†
|
fuaidís
|
—
|
fuaitear
|
verbal noun
|
fuáil
|
past participle
|
fuaite
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Related terms
edit
- uaim (“to join together”)
Mutation
edit
Irish mutation
|
Radical
|
Lenition
|
Eclipsis
|
fuaigh
|
fhuaigh
|
bhfuaigh
|
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
|
References
edit
- ^ Stüber, Karin (1998) The Historical Morphology of n-Stems in Celtic (Maynooth studies in Celtic linguistics; III), Department of Old Irish, National University of Ireland, Maynooth, →ISBN, page 77
Further reading
edit
- Ó Dónaill, Niall (1977) “fuaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- Entries containing “fuaigh” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.
- Entries containing “fuaigh” in New English-Irish Dictionary by Foras na Gaeilge.
- Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, page 63