fumigatus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of fūmigō (“to smoke”).
Participle
editfūmigātus (feminine fūmigāta, neuter fūmigātum); first/second-declension participle
Usage notes
edit- Used as a specific epithet or specific name for several organisms.
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | fūmigātus | fūmigāta | fūmigātum | fūmigātī | fūmigātae | fūmigāta | |
Genitive | fūmigātī | fūmigātae | fūmigātī | fūmigātōrum | fūmigātārum | fūmigātōrum | |
Dative | fūmigātō | fūmigātō | fūmigātīs | ||||
Accusative | fūmigātum | fūmigātam | fūmigātum | fūmigātōs | fūmigātās | fūmigāta | |
Ablative | fūmigātō | fūmigātā | fūmigātō | fūmigātīs | |||
Vocative | fūmigāte | fūmigāta | fūmigātum | fūmigātī | fūmigātae | fūmigāta |