genitivus
See also: Genitivus
DutchEdit
EtymologyEdit
Borrowed from Latin genitīvus.
PronunciationEdit
Audio (file)
NounEdit
genitivus m (plural genitivi or genitivussen)
SynonymsEdit
LatinEdit
Alternative formsEdit
EtymologyEdit
See genetīvus.
PronunciationEdit
- (Classical) IPA(key): /ɡe.niˈtiː.u̯us/, [ɡɛnɪˈt̪iːu̯ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /d͡ʒe.niˈti.vus/, [d͡ʒeniˈt̪iːvus]
AdjectiveEdit
genitīvus (feminine genitīva, neuter genitīvum); first/second-declension adjective
- Alternative form of genetīvus
DeclensionEdit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | genitīvus | genitīva | genitīvum | genitīvī | genitīvae | genitīva | |
Genitive | genitīvī | genitīvae | genitīvī | genitīvōrum | genitīvārum | genitīvōrum | |
Dative | genitīvō | genitīvō | genitīvīs | ||||
Accusative | genitīvum | genitīvam | genitīvum | genitīvōs | genitīvās | genitīva | |
Ablative | genitīvō | genitīvā | genitīvō | genitīvīs | |||
Vocative | genitīve | genitīva | genitīvum | genitīvī | genitīvae | genitīva |
DescendantsEdit
ReferencesEdit
- “genetivus”, in Charlton T[homas] Lewis; Charles [Lancaster] Short (1879) […] A New Latin Dictionary […], New York, N.Y.; Cincinnati, Ohio; Chicago, Ill.: American Book Company; Oxford: Clarendon Press.
- “genitivus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers