giustiziare
Italian edit
Etymology edit
From giustizia (“justice”) + -are (1st conjugation verbal suffix).
Pronunciation edit
Verb edit
giustiziàre (first-person singular present giustìzio, first-person singular past historic giustiziài, past participle giustiziàto, auxiliary avére)
- (transitive) to execute (someone)
Conjugation edit
Conjugation of giustiziàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)