gonitwa

See also: gonitwą

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish gonitwa. By surface analysis, gonić +‎ -i- +‎ -twa. Compare Bulgarian гонѝтба (gonìtba), Czech honitba.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡɔˈɲit.fa/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -itfa
• Syllabification: go‧nit‧wa

Noun

gonitwa f

1. chase, pursuit (act of pursuing)

   Synonyms: (dialectal) gońba, pogoń, pościg

2. (horse racing) race

   Synonyms: (obsolete) goń, wyścig

Declension

Declension of gonitwa

	singular	plural
nominative	gonitwa	gonitwy
genitive	gonitwy	gonitw
dative	gonitwie	gonitwom
accusative	gonitwę	gonitwy
instrumental	gonitwą	gonitwami
locative	gonitwie	gonitwach
vocative	gonitwo	gonitwy

Derived terms

noun

• gonitwa myśli

 

Related terms

adjective

• gończy

 

nouns

• gon
• goniec
• goń
• gońba
• gońca

 

verbs

• ganiać impf
• gnać impf
• żąć impf

 

Further reading

• gonitwa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• gonitwa in Polish dictionaries at PWN