grupus
LatinEdit
EtymologyEdit
From Italian gruppo, from Proto-Germanic *kruppaz (“lump, round mass, body, crop”). Compare French groupe, Spanish grupo, English group.
PronunciationEdit
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈɡru.pus/, [ˈɡruːpus]
NounEdit
grupus m (genitive grupūs); fourth declension
- (Renaissance Latin, New Latin) group
- 1400-1500, Anonymous, Arte de tocar el laúd, page 343:
- Primus grupus post Alif in ipso instrumento est semythonum. Secundus grupus respondet ipsi Alif per thonum.
- 1989, Carlos Ibáñez, Rodrigo Fernández, Catálogo de murciélagos de las colecciones del Museo Nacional de Ciencias, page 1:
- A careful study of the different grupus could make possible some other names like Rhinolopnus carpetanus, R.f.obscurus, Pipistrellus p […]
- 1635, Bartolomé Bravo, Thesaurus verborum, ac phrasium, ad orationem ex Hispana Latinam efficiendam & locupletandam:
- […] Grunnio, Gryllus, Gryphs-phis, Grupus, Gummi, Gutta, Guttur […]
DeclensionEdit
Fourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | grupus | grupūs |
Genitive | grupūs | grupuum |
Dative | grupuī | grupibus |
Accusative | grupum | grupūs |
Ablative | grupū | grupibus |
Vocative | grupus | grupūs |