grzeczny

Polish

Etymology

From k- +‎ rzecz +‎ -ny, from Proto-Slavic *rěčь (“speech”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɡʐɛt͡ʂ.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ʂnɨ
• Syllabification: grzecz‧ny

Adjective

grzeczny (comparative grzeczniejszy, superlative najgrzeczniejszy, derived adverb grzecznie)

1. nice, polite, courteous

   Antonym: niegrzeczny

   Near-synonym: uprzejmy

Declension

Declension of grzeczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	grzeczny		grzeczna	grzeczne	grzeczni	grzeczne
genitive	grzecznego		grzecznej	grzecznego	grzecznych
dative	grzecznemu		grzecznej	grzecznemu	grzecznym
accusative	grzecznego	grzeczny	grzeczną	grzeczne	grzecznych	grzeczne
instrumental	grzecznym		grzeczną	grzecznym	grzecznymi
locative	grzecznym		grzecznej	grzecznym	grzecznych

Derived terms

noun

• grzeczność

 

verb

• ugrzecznić

 

Further reading

• grzeczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• grzeczny in Polish dictionaries at PWN