haedinus
Latin edit
Etymology edit
From haedus (“young goat, kid”) + -īnus.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /hae̯ˈdiː.nus/, [häe̯ˈd̪iːnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /eˈdi.nus/, [eˈd̪iːnus]
Adjective edit
haedīnus (feminine haedīna, neuter haedīnum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | haedīnus | haedīna | haedīnum | haedīnī | haedīnae | haedīna | |
| Genitive | haedīnī | haedīnae | haedīnī | haedīnōrum | haedīnārum | haedīnōrum | |
| Dative | haedīnō | haedīnō | haedīnīs | ||||
| Accusative | haedīnum | haedīnam | haedīnum | haedīnōs | haedīnās | haedīna | |
| Ablative | haedīnō | haedīnā | haedīnō | haedīnīs | |||
| Vocative | haedīne | haedīna | haedīnum | haedīnī | haedīnae | haedīna | |
Related terms edit
Descendants edit
- → English: haedine
References edit
- “haedinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “haedinus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- haedinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.