hamburgere
Hungarian edit
Etymology edit
hamburger + -e (“his/her/its”, possessive suffix)
Pronunciation edit
Noun edit
hamburgere
- third-person singular single-possession possessive of hamburger
Declension edit
Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | hamburgere | — |
accusative | hamburgerét | — |
dative | hamburgerének | — |
instrumental | hamburgerével | — |
causal-final | hamburgeréért | — |
translative | hamburgerévé | — |
terminative | hamburgeréig | — |
essive-formal | hamburgereként | — |
essive-modal | hamburgeréül | — |
inessive | hamburgerében | — |
superessive | hamburgerén | — |
adessive | hamburgerénél | — |
illative | hamburgerébe | — |
sublative | hamburgerére | — |
allative | hamburgeréhez | — |
elative | hamburgeréből | — |
delative | hamburgeréről | — |
ablative | hamburgerétől | — |
non-attributive possessive - singular |
hamburgeréé | — |
non-attributive possessive - plural |
hamburgerééi | — |
Norwegian Bokmål edit
Noun edit
hamburgere m