ideaal
Dutch Edit
Etymology Edit
From French idéal, from Medieval Latin ideālis.
Pronunciation Edit
Adjective Edit
ideaal (comparative idealer, superlative ideaalst)
- ideal, perfect(ly fit); optimal
- immaterial, aetheral
- purely cerebral, imaginary in physical terms
Inflection Edit
Inflection of ideaal | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | ideaal | |||
inflected | ideale | |||
comparative | idealer | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | ideaal | idealer | het ideaalst het ideaalste | |
indefinite | m./f. sing. | ideale | idealere | ideaalste |
n. sing. | ideaal | idealer | ideaalste | |
plural | ideale | idealere | ideaalste | |
definite | ideale | idealere | ideaalste | |
partitive | ideaals | idealers | — |
Synonyms Edit
- (perfect) volmaakt, optimaal
- (immaterial) immateriëel, bovenzinnelijk, onzinnelijk
- (imaginary) denkbeeldig, onwezenlijk
Derived terms Edit
Descendants Edit
- → Indonesian: ideal
Noun Edit
ideaal n (plural idealen, diminutive ideaaltje n)
- An ideal, perfect standard (of beauty, intellect, etc.)
- Something/someone which lives up to it, perfect example
- A utopic, unreal perfect aspiration, figment
- (algebra) An ideal.
Synonyms Edit
- (utopic figment) droombeeld, herschenschim